Διαβάζοντας αυτό το εξαιρετικό βιβλίο ένιωσα, κατά κάποιο τρόπο, ότι μπήκαν τα πράγματα στη σωστή τους θέση μέσα στο μυαλό μου! Πόσο απλά, όμορφα και πάνω από όλα χωρίς άγχος μεγαλώνουν τα παιδιά αυτής της χώρας! Γιατί να μην έχουμε κι εμείς κάποια, έστω μία, από τις τακτικές τους; Είναι άκρως ενδιαφέρον και εντυπωσιακό θα έλεγα να γνωρίσουμε τις συνήθειες αυτού του λαού και γιατί όχι, να υιοθετήσουμε κάποιες από αυτές…
Αρχικά να σας πω ότι στη Δανία τα παιδιά δεν έχουν διάβασμα για το σπίτι και δεν παίρνουν βαθμούς μέχρι και πριν το γυμνάσιο. Το εκπαιδευτικό σύστημα ενδιαφέρεται περισσότερο για την ευημερία και την ευτυχία των παιδιών και λιγότερο για τις γνώσεις που θα αποκομίσουν σε μικρές ηλικίες. Πιστεύουν ότι ένα παιδί που είναι “καλά” ψυχολογικά, θα αποκτήσει ευκολότερα γνώσεις και θα έχει μεγαλύτερη ακαδημαϊκή επιτυχία στο μέλλον. Κατ’ επέκταση, δίνουν βαρύτητα στο να είναι τα παιδιά χαρούμενα στο σχολείο, να έχουν καλές σχέσεις όλα ανεξαιρέτως μεταξύ τους και να μπορούν όλα να συνεργάζονται σε ομάδες. Για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους, που για τα ελληνικά δεδομένα φαντάζουν μακρινές και ίσως να προκαλούσαν ακόμη και γέλιο σε κάποιον “παραδοσιακό” διευθυντή σχολείου!
Οι δάσκαλοι εκπαιδεύονται, ώστε να μπορούν να οργανώνουν ομαδικές συζητήσεις(τύπου group therapy) και να συζητούν προβλήματα που προκύπτουν μεταξύ των μαθητών. Χρησιμοποιούν μεθόδους όπως το μασάζ, καθώς πιστεύουν πολύ στη φράση: “όποιος αγγίζει δεν εκφοβίζει”. Ενθαρρύνουν την αλληλοβοήθεια μεταξύ των μαθητών, παραχωρώντας τους πολλές φορές το ρόλο τους. Όταν βλέπουν ότι η “βαθμολογία ευτυχίας” έχει πέσει, αφήνουν τα μαθήματα και διοργανώνουν συγκεντρώσεις τραγουδιού και διασκέδασης!
Στη Δανέζικη οικογένεια και πάλι πρωταρχικό ρόλο παίζει η ευτυχία. Υπάρχει σε καθημερινή βάση μια συγκεκριμένη ώρα, που οι οικογένειες ξεχνούν όλα τα προβλήματα και χαλαρώνουν όλοι μαζί, ανάβοντας κεριά, συζητώντας μόνο ευχάριστα θέματα, έχοντας μέσα τους μόνο θετικά συναισθήματα. Πως το καταφέρνουν αυτό; Εύκολα γιατί έχουν εκπαιδευτεί από μικροί, είναι απλά ο τρόπος ζωής τους!
Οι γονείς δείχνουν στα παιδιά εμπιστοσύνη από πολύ μικρή ηλικία, τους επιτρέπουν να συμμετέχουν ενεργά και ισότιμα σε όλες τις αποφάσεις, μετατρέποντας τους έτσι από νωρίς σε πολύ υπεύθυνα άτομα. Εννοείται ότι μεγαλώνουν τα παιδιά τους με ενσυναίσθηση, που κατά κάποιο τρόπο τους είναι έμφυτη. Μιλούν χωρίς ταμπού για θέματα όπως το σεξ και ο θάνατος, καθώς θεωρούν και τα δύο φυσιολογικές διαδικασίες. Πιστεύουν ότι τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τα πάντα καθώς αυτό μειώνει το φόβο και το άγχος τους και φυσικά είναι προτιμότερο να ενημερωθούν από τους ίδιους τους γονείς παρά από φίλους και διαδίκτυο. Να προσθέσω εδώ ότι για να μιλήσουν στα παιδιά μικρών ηλικιών για αυτά τα λεπτά θέματα χρησιμοποιούν πολλά βιβλία.
Σας έχω αναφέρει ενδεικτικά και επιγραμματικά κάποια από τα σημεία του βιβλίου. Θα διαβάσετε πολλά περισσότερα και θα αποκομίσετε χρήσιμες και ιδιαίτερες συμβουλές μέσα από τις σελίδες του. Προσωπικά, μου άφησε μόνο θετικές εντυπώσεις. Αδιαμφισβήτητα, απέχει πολύ από τη δική μας νοοτροπία. Θεωρώ ωστόσο, ότι οι νέοι γονείς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλές από τις συνήθειες των Δανών, προσαρμοσμένες στα δικά μας μέτρα.
Εύχομαι τέλος, να μπορούσαν να διαβάσουν το βιβλίο αυτό όσο το δυνατόν περισσότεροι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας. Πιστεύω ότι για κάθε μία ευτυχισμένη συνήθεια που θα υιοθετούσε ο κάθε δάσκαλος πολλά παιδικά χαμόγελα θα σχηματίζονταν…
Καλή ανάγνωση!
Εκδόσεις Διόπτρα
Συγγραφέας Jessica Joelle Alexander