Ένα βιβλίο που μας έρχεται από την Ισπανία και υπογράφει ο χαρισματικός Κανισάλες. Αγαπημένο του θέμα είναι η διαφορετικότητα. Την αποδίδει στις ιστορίες του τόσο όμορφα και φυσιολογικά, που κλείνοντας το βιβλίο νιώθεις ότι απλά δεν υπάρχει ή ότι δεν έχει σημασία ή ότι είσαι και τυχερός που είσαι …παράξενος!

Ο Κλεμέντε έχει ένα μόνιμο άγχος να είναι “φυσιολογικός”, γι αυτό και κάνει μόνο “φυσιολογικά” πράγματα. Κάποια μέρα, πίνοντας “φυσιολογικό” τσάι βλέπει στη “φυσιολογική” του τηλεόραση μία διαφήμιση για δουλειά. Στη βίλα του Ταντέο αναζητούν προσωπικό! Πηγαίνει λοιπόν για συνέντευξη και περιμένει στην ουρά μαζί με όλα τα παράξενα πλάσματα του χωριού. Αναρωτιέται τι κάνουν όλοι αυτοί εκεί και πως είναι δυνατόν να ελπίζουν ότι θα βρουν μια θέση ενώ είναι τόσο μα τόσο διαφορετικοί! Αλλά…

Μόνο ο Χιλ, που είναι καμηλοπάρδαλη, έχει τόσο ψηλό λαιμό ώστε να φτάνει να καθαρίζει καμινάδες. Η Νταλίλα με την προβοσκίδα της είναι η καταλληλότερη για να ποτίζει τα φυτά. Ο Ενέας, που είναι κουκουβάγια και έχει μάτια σας δίσκους-τόσο παράξενα σύμφωνα με τον Κλεμέντε-παίρνει τη θέση του φύλακα. Η Κλόε, η κροκόδειλος έχει ένα τεράστιο στόμα και μεγάλα κοφτερά δόντια που είναι ότι πρέπει για να κλαδεύει τα δέντρα του κήπου.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξη του Κλεμέντε όταν βλέπει όλους αυτούς τους παράξενους τύπους, τον ένα μετά τον άλλο να προσλαμβάνονται!

Ώσπου ήρθε και η σειρά του. Όταν ο Ταντέο τον ρώτησε αν έχει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, ο Κλεμέντε του απάντησε πως είναι ένα άτομο απόλυτα φυσιολογικό και καθόλου παράξενο… Δεν πήρε καμία θέση, παραήταν φυσιολογικός. Γυρνώντας σπίτι άρχισε να μετανιώνει. Όχι μόνο για τη συμπεριφορά του αλλά κυρίως γιατί δεν ήταν ειλικρινής…

Η συνέχεια της ιστορίας είναι τελείως αναπάντεχη και φυσικά δεν θα την αποκαλύψω!

Είναι με διαφορά το πιο έξυπνο βιβλίο που έχω διαβάσει με τη συγκεκριμένη θεματική. Τόσο κοντά στο παιδικό μυαλουδάκι που χρειάζεται ελάχιστα πράγματα να εξηγηθούν κατά την ανάγνωση. Η ιστορία μοιράζεται σε κανονικό κείμενο και διαλόγους τύπου κόμικ. Σε συνδυασμό με τη χαρούμενη εικονογράφηση το αποτέλεσμα είναι υπέροχο!

Είναι πολύ βασικό να απενοχοποιήσουμε τη διαφορετικότητα και στις περιπτώσεις που υπάρχει να προσπαθήσουμε να τη μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα. Είναι επίσης βασικό να μην ντρέπονται τα παιδιά για οποιοδήποτε ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους και να μεγαλώνουν χωρίς άγχος για τέτοιου είδους ανούσια ζητήματα.

Κλείνω με το σημαντικότερο μήνυμα:

Είναι ωραίο να είσαι φυσιολογικός αλλά το ίδιο ωραίο να είσαι ένας και μοναδικός!

Καλή Ανάγνωση!

Εκδόσεις Διάπλαση

Συγγραφέας Κανισάλες

Παιδί 4+