Ένα μυθιστόρημα φαντασίας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη και υπογράφει η Αλεξία Κέπελη, νέα και πολλά υποσχόμενη συγγραφέας. Είναι η πρώτη μου επαφή με το είδος και σίγουρα όχι η τελευταία.

Με άγγιξε πολύ το θέμα του βιβλίου και βρήκα βαθύτερα νοήματα, συμβολισμούς και παραλληλισμούς με τον μελλοντικό μας κόσμο.

Η ιστορία διαδραματίζεται στο μέλλον. Δεν υπάρχουν χώρες και ήπειροι, ο κόσμος είναι χωρισμένος σε Τομείς, τους οποίους ελέγχει ένα κεντρικό σύστημα, το Άργος. Οι άνθρωποι φέρονται κυριολεκτικά σαν ρομπότ και κρίνονται σύμφωνα με τους ακόλουθους που έχουν. Δεν μιλούν αλλά επικοινωνούν μόνο μέσω γραπτών μηνυμάτων, χωρίς να κοιτάζονται ποτέ στα μάτια. Ουσιαστικά, απαγορεύεται να μιλούν, να κοιτούν γύρω τους με περιέργεια και να αισθάνονται, γι΄ αυτό και τους χορηγείται φαρμακευτική αγωγή. Όποιος παρεκκλίνει σε μια πιο φυσιολογική, δηλαδή ανθρώπινη συμπεριφορά, εντοπίζεται από το σύστημα και εισάγεται για θεραπεία. Ακόμη, είναι υποχρεωμένοι να ποστάρουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα στα μέσα φωτογραφίες τους, ώστε να διαπιστώνεται ότι η συμπεριφορά τους συνάδει με το σύστημα. Στο Άργος απαγορεύονται επίσης τα βιβλία!!!

Εδώ ζει η Άμπερ, μια νέα και όμορφη κοπέλα, προνομιούχος του συστήματος, καθώς οι γονείς της είναι σημαντικά πρόσωπα. Υπάρχει κάποιος που προσπαθεί να τη δολοφονήσει και ο πατέρας της αναγκάζεται να προσλάβει σωματοφύλακες που ζουν εκτός συστήματος. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν μπόρεσαν ποτέ να προσαρμοστούν στο Άργος και βρέθηκαν να ζουν στην παρανομία και να ασχολούνται με επικίνδυνα επαγγέλματα.

Ο τρόπος ζωής τους θα επηρεάσει πολύ την Άμπερ και όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν…

Δεν θέλησα να σταθώ πολύ στην ιστορία του βιβλίου όσο στο όλο σκηνικό που έχει στήσει η συγγραφέας. Με συγκλόνισε η σκέψη της γιατί υπάρχουν τόσες πολλές ομοιότητες με την πορεία που ακολουθούν οι δικές μας αληθινές ζωές. Και μόνο γι’ αυτό, αξίζει να το διαβάσετε.

Η πλοκή έχει ενδιαφέρον, μυστήριο και είναι δομημένη πολύ έξυπνα. Μου άρεσε ο τρόπος που αναδεικνύονται τα ανθρώπινα συναισθήματα σε έναν κόσμο όχι τόσο ανθρώπινο. Είναι καλογραμμένο και δεν κουράζει παρά τον όγκο του. Θα ήθελα να δω κι άλλη συγγραφική απόπειρα από την Αλεξία Κέπελη, ίσως σε κάποιο άλλο είδος, γιατί διακρίνω ταλέντο και ικανότητες.

Καλή Ανάγνωση!

Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη

Συγγραφέας Αλεξία Κέπελη