Τα φετινά Χριστούγεννα με ταξίδεψε η υπέροχη γραφή της Μάρως Βαμβουνάκη, την οποία είχα χρόνια να διαβάσω και πραγματικά την απόλαυσα. Το νέο της βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Πρόκειται για μια ιστορία χωρίς πλοκή, που λαμβάνει χώρα στο Λένινγκραντ της Ρωσίας και μας πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω, μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, σε μια εποχή άστατη πολιτικά και κοινωνικά.
Η Βιέρα Ούλκμαν είναι μια νέα γυναίκα, παράφορα ερωτευμένη με έναν άντρα παντρεμένο, πατέρα ενός παιδιού με σοβαρά προβλήματα υγείας και εξόριστο λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Λόγω της υγείας του παιδιού του παίρνει ανά διαστήματα μια μικρή άδεια και επισκέπτεται την πόλη και την αγαπημένη του. Παρά τη μεγάλη του αγάπη, δεν είναι διατεθειμένος να υπογράψει δήλωση μετανοίας για να αποφυλακιστεί.
Γνωρίζουμε την ιστορία και κυρίως τα συναισθήματα τους μέσα από ένα τετράδιο-ημερολόγιο που διατηρούσε η Βιέρα, στο οποίο αποτύπωσε με μοναδικό τρόπο τον απόλυτο πόνο και τον απόλυτο έρωτα…
“Κουνάς το χέρι από το τζάμι του βαγονιού. Το βαγόνι τρέμει. Η αμαξοστοιχία σου αργά αργά ξεκινάει. Κουνώ το παραπονεμένο μου χέρι άτονα. “Τίποτα δεν έπρεπε να βάζεις πάνω από τον έρωτα μας!” σου ξεφωνίζω άμα ματώνουν τα σπλάχνα μου. Με κοιτάς περίλυπος έως θανάτου.”
“Είναι ευτυχία ή δυστυχία ο μεγάλος έρωτας σε ρωτούσα.
Είναι κάτι άλλο έλεγες, αυτές οι λέξεις δεν φτάνουν.
Είναι οδύνη ή γέλιο; Επέμενα.
Είναι κάτι άλλο, έλεγες, αυτές οι λέξεις δεν φτάνουν.”
Ένα ιδιαίτερο βιβλίο, ωδή στον έρωτα και τον ανεξέλεγκτο πόνο που προκαλεί στους ανθρώπους.
Καλή Ανάγνωση!
Εκδόσεις Ψυχογιός
Συγγραφέας Μάρω Βαμβουνάκη