Ένα βιβλίο για το οποίο δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω να γράψω γιατί πολύ απλά με συγκλόνισε όσο λίγα. Θα προσπαθήσω να σας δώσω ένα στίγμα του με λέξεις, αν και είναι απίθανο να πετύχω να σας μεταφέρω τον πλούτο των συναισθημάτων που μεταδίδει.
Στις σελίδες του διαβάζει κανείς ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας που αφορά κατά πολύ τη χώρα μας και οφείλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας. Μιλάει για το προσφυγικό μέσα από τα μάτια και τις ψυχές των πιο αθώων και ανυπεράσπιστων πλασμάτων, των παιδιών.
Η Ζωή μένει με τον πατέρα και τη μητέρα της στην Κω, σε ένα πανέμορφο σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Η μαμά της είναι δασκάλα, ο μπαμπάς της ο δήμαρχος του νησιού και ζουν πολύ ευτυχισμένοι. Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, από το παράθυρο του σπιτιού τους, η Ζωή βλέπει δύο παιδιά να παλεύουν με τα κύματα. Δεν δίστασε λεπτό και φωνάζοντας τη μητέρα της, έσωσαν και περιέθαλψαν τα δύο αγόρια στο σπίτι τους.
Ήταν ο Νιζάρ και ο Ελίας, αδέλφια μεταξύ τους και ιδιαίτερα φοβισμένα λόγω της άσχημης περιπέτειας που πέρασαν. Αναγκάστηκαν να φύγουν μια νύχτα από το σπίτι τους, κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών και αφού είδαν τη μητέρα τους να πεθαίνει. Ο πατέρας τους έλειπε στον πόλεμο. Ήταν μόνοι και αβοήθητοι…
Όχι πια, η οικογένεια της Ζωής αποφάσισε να τους φιλοξενήσει και να κάνει ότι περνάει από το χέρι τους για να νιώσουν ξανά ασφαλείς και χαρούμενοι.
Και σε αυτό το σημείο ξεκινά για μένα το συγκλονιστικότερο κομμάτι αυτής της ιστορίας, που είναι από τη μία το μεγαλείο ψυχής και η ανιδιοτελής αγάπη αυτής της οικογένειας προς τα παιδιά και από την άλλη, ο «μικρόκοσμος». Χρησιμοποιώ αυτό τον χαρακτηρισμό για όλους αυτούς που έχουν αναίτια ρατσιστική και αρνητική διάθεση για όλους τους ανθρώπους που μπορεί να ζουν, αλλά στην ουσία έχουν χάσει τη ζωή τους, τους πρόσφυγες.
Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, σαφώς και δεν είναι όλα ρόδινα και αυτό αναφέρεται στο βιβλίο με παραδείγματα που βοηθούν τα παιδιά να διαχωρίσουν ποιος αξίζει βοήθεια και ποιος μπορεί να είναι επικίνδυνος.
Είναι καθηλωτικός ο τρόπος που η μικρή Ζωή αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι νιώθουν έτσι για τα νέα της αδέλφια. Γιατί δεν της μιλούν οι φίλες της; Τι θα έκαναν οι ίδιοι αν τους συνέβαινε κάτι παρόμοιο; Δεν θα ήθελαν να βοηθηθούν;
Ερωτήματα που έχουμε χρέος να θέσουμε στον εαυτό μας και να απαντήσουμε μαζί με τα παιδιά μας, αν θέλουμε κάποια στιγμή ο κόσμος αυτός να αλλάξει.
Το βιβλίο συνοδεύεται από usb stick με εξαιρετικά ζωντανή και γεμάτη συναίσθημα αφήγηση.
Αξίζουν συγχαρητήρια στην κυρία Ιωάννου για τη συγγραφή αλλά και στις εκδόσεις Κάκτος που του έδωσαν μορφή. Είναι συγκλονιστικό. Σας παρακαλώ διαβάστε το!
Καλή Ανάγνωση!
Εκδόσεις Κάκτος
Συγγραφέας Πέγκυ Ιωάννου
Η Βίβιαν Ινώ Τσαμαδού στην πρώτη της συγγραφική απόπειρα μας χαρίζει δύο «μαγικά» βιβλία με ολοκληρωμένη μυθιστορηματική πλοκή, πολύ πολύ χιούμορ και άρωμα μυστηρίου…