Ετικέτα: Παιδικό Βιβλίο

Μία ακόμη ιστορία με πρωταγωνίστρια την αγαπημένη μας Άρα, η οποία αποτελεί την πιο σύγχρονη και εξελιγμένη ηρωίδα που έχετε σκεφτεί ποτέ σε παιδικό βιβλίο. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Αυτή τη φορά η Άρα γίνεται εφευρέτρια. Αποφασίζει, με βοηθό πάντα το ρομπότ της , την Ντι-Ντι να φτιάξει μια μηχανή που θα αποκωδικοποιεί τα όνειρα των παιδιών! Μία φοβερή καινοτομία για να μην πηγαίνει καμία ιδέα από αυτές που γεννούν τα παιδικά μυαλουδάκια χαμένη!

Για να υλοποιήσει όμως το δικό της όνειρο θα πρέπει να περάσει από διάφορα στάδια και να φτιάξει μια ικανή ομάδα που θα αποτελείται από διαφορετικά μυαλά και θα συνεργαστεί αρμονικά ώστε νε επιτευχθεί στην εντέλεια ο σύνθετος αυτός στόχος.

Ζητά λοιπόν συμβουλές και καθοδήγηση από πετυχημένες γυναίκες στους τομείς της καινοτομίας και των επιχειρήσεων. Μαθαίνει τι είναι μία εταιρεία start-up και πώς να την ιδρύσει, καθώς και τι είναι μια επιχείρηση μονόκερος. Μαθαίνει τι είναι επένδυση και πώς να παρουσιάσει την ιδέα της ώστε να καταφέρει να βρει χρηματοδότη.

Μέσα από ένα μοναδικό κύκλο εργασιών που ξεκινά από την έμπνευση μιας πρωτότυπης ιδέας και περιλαμβάνει πιο σύνθετες έννοιες όπως η συμπεριληπτική καινοτομία, η Άρα προσπαθεί να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα!

Μας συστήνει σημαντικές γυναίκες, επιχειρηματίες, συνδέσμους και ιδρύτριες start-up εταιρειών και πάνω από όλα μας μεταδίδει τη μοναδική της ενέργεια. Μας δίνει έμπνευση να κάνουμε τα όνειρα μας πραγματικότητα!

Πρόκειται για ένα βιβλίο που, όπως και το προηγούμενο της σειράς, είναι ότι πιο σύγχρονο και μοντέρνο έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια στην ελληνική αγορά και ευχαριστούμε πολύ τις εκδόσεις Κλειδάριθμος που το έφεραν κοντά μας!

Καλή Ανάγνωση!

Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Κείμενα Komal Singh

Εικόνες Ipek Konak

Παιδί 6+

Ένα πολύ όμορφο βιβλίο με πλούσια χρώματα και ακόμα πιο πλούσιο λεξιλόγιο που θα ενισχύσει τη φαντασία και δημιουργικότητα των παιδιών αλλά και την επιμονή τους! Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ο ράφτης ποντικός, όπως κάθε χρόνο, είναι επιφορτισμένος με το καθήκον να ράψει καινούρια ρούχα για τη μεγάλη γιορτή των ποντικών. Όλοι οι πολίτες ποντικοί θα αναζητήσουν κουστούμια και φορέματα στο δικό του ατελιέ για να πραγματοποιήσουν μία εκθαμβωτική εμφάνιση στην ετήσια γιορτή τους.

Επισκέπτεται τα καλύτερα υφασματοπωλεία αναζητώντας όχι το πιο εντυπωσιακό και όμορφο, ούτε το πιο ακριβό και σπάνιο, αλλά αυτό το ένα και μοναδικό ύφασμα που θα τον εμπνεύσει να δημιουργήσει. Μετά από πολύ ψάξιμο επιτέλους το βρίσκει και στρώνεται στη δουλειά με ζήλο και αγάπη!

Η γιορτή φέτος θα είναι ξεχωριστή και απόλυτα επιτυχημένη! Γιατί με επιμονή, υπομονή και δουλειά πολλή, το αποτέλεσμα πάντα σε δικαιώνει!

Πέρα από τα σημαντικά μηνύματα που περνά το βιβλίο για τη δύναμη της προσπάθειας και την επίτευξη των στόχων, θέλω απαραίτητα να σταθώ στον τρόπο που είναι γραμμένο. Έχει έμμετρο στοίχο που αγαπούν πολύ τα παιδιά και ιδιαίτερα εμπλουτισμένο λεξιλόγιο. Δεν έχω δει ποτέ σε παιδικό βιβλίο τόσους πολλούς επιθετικούς προσδιορισμούς και τόσο διανθισμένες περιγραφές. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στην κυρία Χριστόγερου για το μοναδικά δεμένο αποτέλεσμα.

Η εικονογράφηση είναι απλά υπέροχη. Έντονα χρώματα, μεγάλη φαντασία, έμφαση στα συναισθήματα και αρκετές πινελιές τέχνης και πολιτισμού. Η δουλειά της κυρίας Φραγκούλη με έχει εντυπωσιάσει.

Ένα όμορφο, χαρούμενο βιβλίο με πολλή θετική ενέργεια!

Καλή Ανάγνωση!

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Συγγραφέας Κατερίνα Χριστόγερου

Εικόνες Μαριάννα Φραγκούλη

Παιδί 3+

Από τον τίτλο και μόνο αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο Δίκαιος Χατζηπλής έχει γράψει ένα βιβλίο με πολλή πολλή φαντασία. Όταν κάποιος το διαβάσει συμπεραίνει ότι πέρα από ευφάνταστο είναι και γεμάτο ενέργεια και χαρά! Είναι ένα βιβλίο που αποπνέει παιδική αθωότητα! Το λάτρεψα και σας το παρουσιάζω…

Σήμερα στο σχολείο και συγκεκριμένα στην τάξη της κυρίας Ειρήνης, συνέβη κάτι συναρπαστικό, που έκανε όλα τα παιδιά να ανυπομονούν να γυρίσουν σπίτι για να διηγηθούν στους δικούς τους το μοναδικό αυτό “γεγονός”. Με περιγραφές γεμάτες ζωντάνια το κάθε παιδί μίλησε με τα δικά του ιδιαίτερα και τελείως διαφορετικά λόγια για έναν παράξενο επισκέπτη.

Κάποιος είπε ότι στο σχολείο εισέβαλαν κροκόδειλοι από τα βάθη της ζούγκλας. Κάποιος άλλος μίλησε για χορευτές με σπαθιά….για αστροναύτες, ναυαγούς, ηρωικούς πολεμιστές, επιστήμονες που έκαναν παράξενα πειράματα, ακόμα και για έναν γιγαντιαίο χιμπαντζή μίλησαν τα φοβερά, μοναδικά πλάσματα που λέγονται παιδιά!

Γονείς, παππούδες, θείοι, θείες και λοιποί συγγενείς ανησύχησαν και έσπευσαν να τηλεφωνήσουν στη δασκάλα για να μάθουν τι πραγματικά συνέβη.

Ποιος ήταν τελικά ο παράξενος επισκέπτης που έκανε τα παιδιά τους να μιλήσουν με τόσο πάθος για όλα αυτά που “είδαν”;

Πρέπει να σας πω ότι όταν ανακάλυψα ποιος ήταν, ένα τεράστιο χαμόγελο ικανοποίησης απλώθηκε στο πρόσωπο μου. Μία απόλυτα επιτυχημένη και ευφυέστατη κατάληξη μετά από ένα διασκεδαστικό ταξίδι στον φανταστικό κόσμο των υπέροχων παιδιών.

Ένα βιβλίο που μας μιλάει για τον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο ο καθένας διαβάζει μια ιστορία, για τα διαφορετικά μηνύματα που λαμβάνει από αυτή και για την απύθμενη φαντασία των παιδιών που μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από τα βιβλία.

Πέρα από το απολαυστικό κείμενο, συναντάμε και μία από τις πιο χαρούμενες εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων που έχουν υπάρξει και τα εύσημα γι’ αυτό ανήκουν στη Μυρτώ Δεληβοριά. Τα χρώματα είναι τόσο έντονα και ζωντανά, οι φιγούρες των παιδιών είναι δουλεμένες μία προς μία και ξεχειλίζουν συναισθήματα. Νομίζω ότι πρόκειται για τις περιπτώσεις εκείνες που κείμενο και εικόνες έχουν δέσει τέλεια μεταξύ τους.

Ένα πανέμορφο βιβλίο με πολύ σπουδαία μηνύματα!

Εκδόσεις Πατάκη

Συγγραφέας Δίκαιος Χατζηπλής

Εικονογράφος Μυρτώ Δεληβοριά

Παιδί 5+

Ένα μοναδικό και σπάνιο βιβλίο που πραγματεύεται σπουδαία και σημαντικά σημεία της ανθρώπινης ζωής και υπόστασης. Η κυρία Παπαγιάννη με μεγάλη μαεστρία αλλά και ευαισθησία μας μιλά για ένα πλήθος αντικρουόμενων συναισθημάτων και τη λεπτή γραμμή που τα διαχωρίζει.

Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που είχε απ΄ όλα και είχε πολλά. Ζούσε πλήρης κι ευτυχισμένος. Έκανε μάλιστα και πολλά παιδιά. Ώσπου άρχισε να βλέπει εφιάλτες… Ότι έχανε τα πάντα και ότι παντού υπήρχαν εχθροί που απειλούσαν να του πάρουν ότι είχε δικό του.

Ο βασιλιάς δεν μίλησε ποτέ και σε κανέναν για όλα αυτά τα άσχημα όνειρα. Κράτησε όλο το άχθος για τον εαυτό του και άρχισε να αλλάζει. Απομακρύνθηκε από τους ανθρώπους, σταμάτησε να χαίρεται και ζούσε μέσα στο φόβο.

Φυλάκισε κόσμο γιατί ένιωθε να απειλείται ο ίδιος και η περιουσία του. Απαγόρευσε οτιδήποτε ευχάριστο, αφού ήταν αδύνατον για τον ίδιο να χαρεί, δεν χρειαζόταν να απολαμβάνει κανείς άλλος αυτό το συναίσθημα. Απαγόρευσε ακόμη και την κυκλοφορία μετά τη δύση του ήλιου. Ο κόσμος κουράστηκε, φοβόταν. Κλείστηκε στα σπίτια του και αναπολούσε τις εποχές που ζούσε χαρούμενος.

Έφτασε όμως η στιγμή που ο βασιλιάς καταπλακώθηκε από το ίδιο του το «βάρος». Το βάρος αυτών που ένιωθε και δεν μοιράστηκε ποτέ με κανέναν. Το βάρος αυτών που του ανήκαν και δεν μπορούσε να χαρεί. Και τότε όλα άρχισαν να αλλάζουν…

Η επιτυχία ενός παιδικού βιβλίου κατά τη δική μου ταπεινή άποψη έγκειται στα θέματα προς συζήτηση που θα προκύψουν από την ανάγνωση του.

Το αλληγορικό παραμύθι της κας Παπαγιάννη περιγράφει με έναν μοναδικό και διορατικό τρόπο τον μικρόκοσμο μας και την ανθρώπινη πραγματικότητα με όλα τα προβλήματα της. Από τη μία η απληστία, η πλεονεξία και ο εγωισμός και από την άλλη η ανάγκη των ανθρώπων να μοιράζονται. Από τη μία ο φόβος και η αποξένωση και από την άλλη η ελπίδα που επιθυμούν διακαώς να μεταφέρουν οι γονείς στα παιδιά. Η μόνιμη διαμάχη του μαζί ή μόνος και του όλα ή τίποτα.

Αυτό το βιβλίο λοιπόν είναι απόλυτα επιτυχημένο.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην κυρία Λαδά για τη σπουδαία εικονογράφηση. Θα μπορούσε κανείς να «διαβάσει» το βιβλίο και μόνο από τις εικόνες. Απόλαυσα τον τρόπο που μετέφερε τα ανθρώπινα συναισθήματα στα πρόσωπα. Μία πραγματικά ποιοτική δουλειά.

Καλή Ανάγνωση!

Εκδόσεις Πατάκη

Συγγραφέας Μαρία Παπαγιάννη

Εικονογράφος Έφη Λαδά

Παιδί 4+

photo by Andrea Piacquadio

Η ανάγνωση παιδικών βιβλίων έχει αδιαμφισβήτητα πολλαπλά και σημαντικά οφέλη και σίγουρα δεν πρέπει να είναι άλλη μια δραστηριότητα “για να περνάει η ώρα”…

Ένα παιδί στου οποίου τη ζωή θα μπούνε από νωρίς τα βιβλία μπορεί να αποκομίσει ένα πολύ βασικό και πολύπλευρο πλεονέκτημα: την καλύτερη ανάπτυξη του λόγου. Όπου λόγος, δεν είναι μόνο ο τρόπος άρθρωσης των λέξεων. Είναι ο τρόπος που ένα παιδί αναπτύσσει τη σκέψη του, τη βάζει δηλαδή μέσα σε προτάσεις. Είναι ο τρόπος που συντάσσει αυτές τις προτάσεις αλλά και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί. Είναι γενικά ο τρόπος έκφρασης του.

Την αντίληψη μου αυτή για τη σημασία του βιβλίου στην ανάπτυξη του λόγου έρχεται να μου επιβεβαιώσει μία σπουδαία ειδικός της συγκεκριμένης επιστήμης, μία εξαιρετική λογοθεραπεύτρια με πάνω από 20 έτη εμπειρίας στο χώρο. Πρόκειται για την κυρία Παναγιώτου Ευθυμία, “λογοπεδικό-ειδική παιδαγωγό σε παιδιά με Ν.Υ.”. Πέρα όμως από τον επίσημο αυτό τίτλο, η Έφη είναι μία επαγγελματίας που ενημερώνεται και εμπλουτίζει τις γνώσεις της συνεχώς. Είναι ένας άνθρωπος που λατρεύει αυτό που κάνει και πολύ σωστά δηλώνει πως “στα παιδιά δεν βλέπει τις δυσκολίες τους αλλά τις δυνατότητες τους”.

Την εκτίμησα από τις πρώτες μας συναντήσεις, στις συνεδρίες που έκανε η κόρη μου για ένα θέμα άρθρωσης που αντιμετώπιζε. Την εκτίμησα ακόμη περισσότερο όταν σε μόλις 4-5 επισκέψεις “μας έδιωξε”, λέγοντας μας τι να κάνουμε μόνοι και ότι το παιδί δεν έχει τόσο σοβαρό θέμα που να χρήζει επιπλέον συνεδριών. Ειλικρινής, άμεση με φοβερή επικοινωνιακή σχέση με τα παιδιά. Της αρέσει να δουλεύει με αυτισμό. Μεγάλες της αγάπες οι μαθησιακές και φωνολογικές δυσκολίες και η καθυστέρηση λόγου, που είναι και τα συχνότερα θέματα που καλείται να αντιμετωπίσει. Ωστόσο, όπως λέει και η ίδια, τα περιθώρια βελτίωσης είναι μεγάλα. Τι άλλο θα έλεγε ένας τόσο θετικός άνθρωπος!

Αξίζει λοιπόν να “ακούσουμε” τις απαντήσεις της σε ερωτήματα που έχω θέσει σχετικά με το λόγο, τη λογοθεραπεία, τα ηλικιακά ορόσημα και το ρόλο που μπορεί να παίξει το βιβλίο σε όλα αυτά.

Έφη σε ευχαριστώ από καρδιάς!

Τι είναι η λογοθεραπεία;

Η λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές του λόγου. Ο λόγος περιλαμβάνει τον γραπτό και τον προφορικό – ομιλία. Οι συχνότερες διαταραχές στην ομιλία είναι:

• Καθυστέρηση λόγου κ ομιλίας.
• Μαθησιακές δυσκολίες
• Διαταραχές άρθρωσης – φωνολογική δυσκολία.
• Διαταραχή του ρυθμού της ομιλίας – τραυλισμός
• Δυσκολίες στην εκμάθηση της ομιλίας λόγω βαρηκοΐας, κώφωσης, κοχλιακού εμφυτεύματος.
• Νοητική καθυστέρηση
• Αυτισμός

Πως θα καταλάβω ότι το παιδί μου χρειάζεται λογοθεραπεία και σε ποια ηλικία;

Για κάθε ηλικία υπάρχουν και διαφορετικά κριτήρια αξιολόγησης της λεκτικής ικανότητας του παιδιού. Για να μην μακρηγορήσουμε, θα περιοριστούμε σε τρεις βασικές ηλικιακές ομάδες.

• Η πρώτη αφορά την ηλικία των τριών ετών, οπού εδώ ένα παιδί, πλέον, θα πρέπει να μιλάει με ολοκληρωμένες προτάσεις και η άρθρωσή του θα πρέπει να είναι τόσο καθαρή όσο να μπορεί να γίνεται κατανοητό και από τρίτα άτομα και όχι μόνο από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον.
• Από τα τέσσερα έτη και μετά η ομιλία του παιδιού αρχίζει να μοιάζει με αυτή των ενηλίκων. Τόσο στην συντακτική δομή των προτάσεων όσο και στη γραμματική. Ήδη μπορεί να κάνει διάλογο, να κάνει διήγηση ενός βιωματικού γεγονότος ή μιας ιστορίας που είδε σε ταινία ή άκουσε από βιβλίο. Οπότε τα κριτήριά μας αρχίζουν να γίνονται πιο αυστηρά.
• Ήδη από την ηλικία των 5 όποια αδυναμία εντοπίζουμε στο παιδί θα πρέπει να αξιολογηθεί από τον ειδικό και να μπει σε πρόγραμμα αποκατάστασης.
• Επίσης αξιολογείται και ο ρυθμός με τον οποίο προχωράει το παιδί, όπως επίσης και αν μιλάμε για παγιωμένη κατάσταση. Δηλαδή, όταν οι γλωσσικές δεξιότητες του παιδιού παραμένουν σταθερές για το τελευταίο τουλάχιστον εξάμηνο, οπότε έχει μικρά περιθώρια εξέλιξης χωρίς βοήθεια από ειδικό.

Τι μπορεί να προσφέρει η λογοθεραπεία στο παιδί μου;

Το κάθε παιδί έχει το δικό του δυναμικό, τις προσωπικές του αδυναμίες και ταλέντα. Στόχος πάντοτε θα πρέπει να είναι η ενίσχυση των αδύνατων σημείων του και η ισορροπία στην ανάπτυξή του. Σε καμιά περίπτωση δε θα αλλάξουμε το παιδί. Θέλουμε μόνο να το βοηθήσουμε να συνεχίσει με όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια την ακαδημαϊκή του πορεία.

Όταν ένα παιδί έχει πολύ περιορισμένο λεξιλόγιο ή αποφεύγει να μιλάει, μπορεί να έχει προβλήματα λόγου;

Πολύ συχνά ένα παιδί που έχει κάποια δυσκολία να αποφεύγει συνειδητά να μιλήσει έχοντας τον φόβο του λάθους. Δεν μιλάμε μόνο για αρθρωτικές δυσκολίες οι οποίες είναι σε όλους εμφανείς. Υπάρχουν αδυναμίες οι οποίες μπορεί να είναι καλά κρυμμένες, π.χ.

• Όπως αναφέρεται και στην ερώτηση, ένα παιδί που δεν γνωρίζει με ακρίβεια έννοιες (περιορισμένο λεξιλόγιο) δε θα μπορέσει και να τις χρησιμοποιήσει. Έτσι περιορίζονται οι δυνατότητές του να εκφράσει και να μοιραστεί σκέψεις, ιδέες, γεγονότα.
• Υπάρχει και η περίπτωση που κάποιο άτομο χρειάζεται περισσότερο χρόνο είτε για να ανακαλέσει από την μνήμη του μια λέξη(γιατί αυτό δεν γίνεται ακόμη αυτόματα) είτε για να οργανώσει την σκέψη του, βρίσκοντας τις κατάλληλες λέξεις, να τις βάλει στη σειρά ώστε να βγει μια πρόταση με ολοκληρωμένο νόημα.

Ισχύει ότι οποιαδήποτε παρέμβαση από λογοθεραπευτή πρέπει να γίνεται πριν τα 6, δηλαδή προτού το παιδί αρχίσει να μαθαίνει γραφή και ανάγνωση;

Είναι πολύ σημαντικό, όταν το παιδί μας πάει στην 1^η τάξη του δημοτικού σχολείου να μιλάει καθαρά και να έχει ένα ικανοποιητικό για την ηλικία του λεξιλόγιο. Όποια απόκλιση δούμε στην προσχολική ηλικία, καλό είναι να αξιολογείται από τον ειδικό ο οποίος θα καθοδηγήσει τον γονιό για την τακτική που πρέπει να ακολουθηθεί.

Κατά πόσο μπορεί η ανάγνωση βιβλίων να βοηθήσει ένα παιδί στην ανάπτυξη του λόγου;

Το βιβλίο αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων του παιδιού. Πάντοτε, προσαρμόζουμε τις επιλογές μας με βάση τις προτιμήσεις και το επίπεδο του παιδιού. Με τα βιβλία μπορούμε κατ’ αρχάς να ενισχύσουμε την προσοχή και την συγκέντρωσή του. Ακόμη, συναντάμε κείμενα με σωστή σύνταξη, ιδιαίτερο λεξιλόγιο, που ξεφεύγει από αυτό της καθημερινότητάς μας, οπότε προάγουμε τις γλωσσικές του δεξιότητες. Ερεθίζουμε την φαντασία του παιδιού.

Ποια η χρησιμότητα των βιβλίων στις συνεδρίες λογοθεραπείας;

Προσωπικά, πολλή μεγάλη. Όσο μικρό ή όσο μεγάλο και να είναι ένα παιδί το βιβλίο είναι το επίκεντρο της δουλειάς μου. Από τα περισσότερο χρήσιμα εργαλεία στις συνεδρίες μου. Τα χρησιμοποιώ και για την ενδυνάμωση συγκεκριμένων δεξιοτήτων του παιδιού αλλά και ως κριτήριο για την γλωσσική και λεκτική τους εξέλιξη.

“Η φυλή των Βρομύλων” είναι ένα άκρως πρωτοποριακό βιβλίο, διασκεδαστικό για τους μικρούς και διδακτικό για τους μεγάλους…

Το πρωτότυπο θέμα του σχετίζεται με την καταπίεση που δέχονται τα παιδιά από τους ενήλικες, που νομίζουν ότι έχουν πάντα και σε όλα δίκιο! Είναι ένα μανιφέστο διαμαρτυρίας για όλα τα “πρέπει” που προσπαθούμε να τους επιβάλουμε. “Πρέπει” που όπως μας αποδεικνύουν τελικά οι μικροί “Βρομύλοι”, πολλές φορές δεν έχουν νόημα….

Τα παιδιά της φυλής των Βρομύλων ζουν ολομόναχα στο δάσος. Σπίτια τους είναι τα δέντρα και φίλοι τους τα ζώα. Κυκλοφορούν ολόγυμνα και δεν κάνουν ποτέ μπάνιο… αν και μυρίζουν, αλλά αυτό δεν τα ενοχλεί καθόλου. Καταφέρνουν και βρίσκουν μόνα τους τροφή, κυνηγώντας ή μαζεύοντας καρπούς και φρούτα. Από τα σκουπίδια που πετούν οι άνθρωποι έχουν ανακυκλώσει διάφορα πράγματα, φτιάχνοντας ακόμη και παιχνίδια. Με λίγα λόγια τα καταφέρνουν μια χαρά και ζουν ευχαριστημένα.

Από την άλλη πλευρά του δάσους όμως, στο κοντινό χωριό, υπάρχει κάποια που δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη με όλη αυτή την κατάσταση. Είναι η ιδιοκτήτρια του ορφανοτροφείου, το οποίο φυσικά παραμένει άδειο εφόσον όλα τα παιδιά μεγαλώνουν στο δάσος. Είναι αποφασισμένη να διαλύσει την αυτονομία τους και να τα κλείσει στο αυστηρό και πεντακάθαρο ίδρυμα της. Μηχανεύεται διάφορα προς αυτή την κατεύθυνση και ζητάει μάλιστα και τη βοήθεια των υπολοίπων κατοίκων του χωριού.

Όλοι τους θεωρούν ότι είναι αδιανόητο να μεγαλώνουν παιδιά κατ’ αυτόν τον τρόπο! Θα καταφέρουν τελικά οι μικροί Βρομύλοι να αποδείξουν το αντίθετο;

Η ιστορία αυτή, μέσα από την υπερβολή της μας οδηγεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα: “Γονείς, το παρακάνουμε!” Πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά μας και λίγο ελεύθερα! Να κάνουν λάθη, να δοκιμάσουν, να πάθουν… για να μάθουν.

Τους συμπεριφερόμαστε, άθελα μας, σαν να είναι ενήλικες και έχουμε την απαίτηση και από τα ίδια να φέρονται έτσι με όλες αυτές τις υποχρεώσεις, τα πρέπει και τα μη που τους φορτώνουμε καθημερινά. Βιώνουν καταστάσεις και δυσκολίες μη φυσιολογικές για την ηλικία τους. Αυτό τους προκαλεί άγχος και κατ’ επέκταση θυμό και αντίδραση.

Αδιαμφισβήτητα θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Μήπως όμως προσπαθούμε παραπάνω από όσο χρειάζεται;

“Η φυλή των Βρομύλων” προσωπικά με “ταρακούνησε”. Με έβαλε σε σοβαρές σκέψεις ώστε να αναθεωρήσω και να επαναπροσδιορίσω πολλά πράγματα σε σχέση με τον τρόπο που μεγαλώνω τα παιδιά μου. Οφείλουμε να τους παραχωρήσουμε περισσότερη ελευθερία και αυτονομία και να τους αφαιρέσουμε υποχρεώσεις. Είναι σίγουρα δύσκολο γιατί η καθημερινότητα και οι ρυθμοί ζωής μας παρασύρουν αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε.

Θα ήταν παράλειψη από μέρους μου να μην αναφέρω την εξαιρετική ποιότητα του βιβλίου, αν και δεν περιμένει κανείς τίποτα λιγότερο από τις εκδόσεις Μικρή Σελήνη. Η εικονογράφηση είναι υπέροχη, με απίστευτο χιούμορ και λεπτομέρειες που εντυπωσιάζουν. Τα συναισθήματα όλων καθρεφτίζονται στα πρόσωπα τους, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό στα εικονογραφημένα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά.

Ή μήπως “Η φυλή των Βρομύλων” δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά;

Καλή Ανάγνωση!

Εκδόσεις Μικρή Σελήνη

Συγγραφέας Elise Gravel

Εικονογράφος Magali Le Huche

Παιδί 4+

Η πρώτη μου επαφή με την ιδιαίτερη ευφυΐα της Μαρίνας Γιώτη ήταν αρκετά χρόνια πριν, όταν διάβασα τον “Ρεβυθοκοντούλη” της. Με βρήκε απόλυτα σύμφωνη, για να μην πω με ενθουσίασε, η αποδόμηση του γνωστού παραμυθιού. Επιτέλους βρέθηκε κάποιος να υποστηρίξει με θάρρος ότι δεν είναι δυνατόν να λέμε στα παιδιά μας ιστορίες για γονείς που εγκαταλείπουν τα δικά τους παιδιά μόνα και αβοήθητα στο δάσος. Και που μάλιστα , στη συνέχεια αυτά γίνονται κλέφτες και εγκληματίες για να επιβιώσουν! Σε ανάλογο κλίμα κινείται και η “Σκουφοκοκκινίτσα” της κυρίας Γιώτη.

Το “Γέτι” είναι ένα επίσης ιδιαίτερο και ευφυές βιβλίο που απέχει παρασάγγας από τα κλασικά παιδικά παραμύθια. Είναι ένα εργαλείο ενίσχυσης της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης των παιδιών. Καταφέρνει με έναν πανέξυπνο και ταυτόχρονα απλό τρόπο να περάσει ένα ηχηρό και σπουδαίο μήνυμα για τη σημασία της προσπάθειας και της εξάσκησης.

Το αγόρι της ιστορίας έχει έναν φανταστικό φίλο, το Γέτι. Είναι πάντα “εκεί” όταν απογοητεύεται ή όταν δυσκολεύεται για να τον ενθαρρύνει να συνεχίσει. Πως; Χρησιμοποιώντας μία και μόνο μαγική λέξη: ακόμη.

Έτσι, όταν το αγόρι λέει για παράδειγμα: “δεν έχω αρκετούς φίλους”, το Γέτι του απαντάει: “ακόμη”… Όταν παραπονιέται: “δεν μπορώ να λύσω αυτή την άσκηση”, το Γέτι αποκρίνεται: “ακόμη”… και τον ενθαρρύνει να εξασκηθεί κι άλλο στα μαθηματικά. Ώσπου φτάνει μια μέρα που το αγόρι πατάει τόσο γερά στα πόδια του και το Γέτι απλά εξαφανίζεται…

Πόσο πολύ χρειαζόμαστε όλοι, ανεξαιρέτως ηλικίας ένα Γέτι στις ζωές μας. Να μας υπενθυμίζει να μην το βάζουμε κάτω, να έχουμε θάρρος κι εμπιστοσύνη στις ικανότητες μας και πάνω από όλα να προσπαθούμε.

Βρήκα εξαιρετικό το σαλόνι του βιβλίου με τις σημειώσεις-συμβουλές. Δίνει αφορμή για πολλές όμορφες συζητήσεις με τα παιδιά. Θα μπορούσα ευχαρίστως να το κάνω αφίσα και να το τοποθετήσω κάπου στο γραφείο μου. Ξεχώρισα τις φράσεις:

“Μη φοβάσαι τα λάθη”, κάτι που λέω κι εγώ συχνά στα παιδιά μου γιατί από τα λάθη μαθαίνουμε άρα και από αυτά κερδίζουμε.

“Δοκίμασε κάτι που δεν έχεις ξανακάνει”, που μου φάνηκε τόσο θετικό και αισιόδοξο!

Εν κατακλείδι θεωρώ ότι το “Γέτι, η δύναμη του ακόμη”, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται όχι μόνο σε μικρά αλλά και σε μεγάλα παιδιά. Θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει ιδανικό συμβολικό δώρο για αγαπημένα πρόσωπα. Γιατί όλοι κατά καιρούς χρειαζόμαστε ενέσεις αυτοπεποίθησης!

Καλή ανάγνωση!

Εκδόσεις Διόπτρα

Συγγραφέας – Εικονογράφος Μαρίνα Γιώτη

Ηλικία 4+

“Το αρχηγείο” και “Μπελ Μπεσαμέλ” – Βιβλία της Χριστίνας Κωνσταντουδάκη από τις Εκδόσεις Βιβλιοσκόπιο

Είμαι από του ανθρώπους που πιστεύουν ακράδαντα στη δύναμη του βιβλίου. Ένα βιβλίο μπορεί να μας ταξιδέψει, να μας δώσει λύσεις, να μας φυγαδεύσει από τη δύσκολη κάποιες φορές πραγματικότητα και γιατί όχι… να μας «θεραπεύσει». Πιστεύω ακόμη περισσότερο στη δύναμη και επιρροή που ασκούν τα βιβλία στα παιδιά. Αδιαμφισβήτητα μπορούν να διαπλάσουν χαρακτήρες και να προσδώσουν πολλά παραπάνω στη μαγεία της τρυφερότερης ηλικίας. Τα βιβλία μπορούν να αλλάξουν ζωές!

Την άποψη μου αυτή ενστερνίζεται η σημερινή μου «καλεσμένη» που με μεγάλη χαρά δέχτηκε να μου παραχωρήσει μια συνέντευξη με θέμα το βιβλίο στην προσχολική ηλικία. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να βρω καταλληλότερο άνθρωπο να μας μιλήσει για το παιδικό βιβλίο από τη Χριστίνα Κωνσταντουδάκη!

Η Χριστίνα Κωνσταντουδάκη είναι νηπιαγωγός, λάτρης των παιδικών βιβλίων και των παιδιών γενικότερα. Είναι πασίγνωστη στους κύκλους των βιβλιόφιλων μαμάδων από τη σελίδα της στο Facebook «Παιδικό Βιβλίο-Προτάσεις». Η μεγάλη αγάπη της για το βιβλίο την οδήγησε στο να παρακολουθήσει και το σχετικό μεταπτυχιακό του ΕΚΠΑ «Ανάγνωση, φιλαναγνωσία κι εκπαιδευτικό υλικό». Η ίδια έχει γράψει δύο βιβλία(που λατρεύουμε οικογενειακώς): «Το αρχηγείο» και «Μπελ Μπεσαμέλ», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Βιβλιοσκόπιο. Είναι δραστήρια και πολυπράγμων και έχει καταφέρει να συνδυάσει τις δύο μεγάλες τις αγάπες που είναι τα παιδιά και το βιβλίο!

Χριστίνα σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνεργασία! Σε ευχαριστώ για τις πλήρεις, ενδιαφέρουσες και όμορφες απαντήσεις αλλά και τη μεγάλη προθυμία που έδειξες να μοιραστείς μαζί μας τις σκέψεις σου. Κυρίως σε ευχαριστώ -και νομίζω εκφράζω πολλές μαμάδες- για το έργο σου να «προωθείς» το παιδικό βιβλίο στις ζωές μας όλα αυτά τα χρόνια και να μας κάνεις να το αγαπάμε ακόμη περισσότερο!

«Κανένα παιδί χωρίς βιβλία»… Το ευχόμαστε ολόψυχα και ξεκινάμε….

Τι προσφέρει στα παιδιά προσχολικής ηλικίας η ανάγνωση εικονογραφημένων βιβλίων;

Σίγουρα βοηθάει στην ανάπτυξη του λεξιλογίου. Τα παιδιά είναι «σφουγγάρια» σε αυτή την ηλικία και βλέπουμε τεράστια διαφορά στα παιδιά που τους διαβάζουν βιβλία ήδη από την προσχολική ηλικία. Βοηθάει και στην ανάπτυξη της μεταγνώσης που είναι η αρχή για ν’ αναπτύξουν κριτική σκέψη, να μάθουν να συγκρίνουν και να ψάχνουν την δική τους αλήθεια μέσα απ’ τα παραμύθια. Αναπτύσσει την φαντασία τους, τα βοηθάει να φτιάχνουν δικές τους ιστορίες, να διηγούνται και να αφηγούνται με μεγαλύτερη ευκολία αλλά και να εντοπίζουν την αρχή, την μέση και το τέλος σε μια ιστορία. Κι όχι μόνο αυτό. Τα κάνει να αναρωτιούνται. Είναι στην πραγματικότητα κακός αυτός ο χαρακτήρας; Γιατί έγινε έτσι; Με αυτόν τον τρόπο, τα βιβλία προωθούν και την ενσυναίσθηση. Την ικανότητα να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να τον καταλαβαίνουμε. Το πιο σημαντικό, όμως, για την προσχολική ηλικία που το παιδί δεν ξέρει ακόμα να διαβάζει και το βοηθάει ο γονιός, είναι αυτό το δέσιμο που δημιουργείται ανάμεσα στον γονιό και το παιδί όποτε διαβάζουν μαζί μια ιστορία. Αυτό θα το θυμούνται μια ζωή κι ίσως είναι αυτό που θα τα κάνει και φιλαναγνώστες αργότερα.

Πως μπορούμε να κάνουμε το διάβασμα με τα παιδιά μας ακόμη πιο εποικοδομητικό; Αν δηλαδή υποθέσουμε ότι κάποιος δεν θέλει να μείνει σε μία απλή ανάγνωση, μπορείς να μας προτείνεις τρόπους να αξιοποιήσουμε ένα βιβλίο στο έπακρο;

Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως να διαβάσουμε ένα βιβλίο στα παιδιά. Αργά, με σταθερή φωνή και αλλάζοντας φωνές όπου πρέπει, αλλά όχι με υπερβολικό τρόπο. Στα σημεία που υπάρχει αγωνία ή συμβαίνουν πολλά γεγονότα μαζί, διαβάζουμε πιο γρήγορα και μετά πάλι πιο αργά. Βοηθάει και να κάνουμε ήχους πχ αν κάπου λέει ότι η πόρτα έκλεισε με κρότο, θα είχε πλάκα να κάνουμε κι εμείς ένα «ΜΠΑΜ!».

Μετά την ανάγνωση, είναι σημαντικό να αφήνουμε το παιδί να μας μιλήσει για το βιβλίο και τι του έκανε εντύπωση, τι του άρεσε περισσότερο. Αν δεν θέλει να πει, μπορούμε εμείς να ξεκινήσουμε «Εμένα μου άρεσε το σημείο που…Εσένα;». Είναι απίστευτο πόσα πράγματα παρατηρούν τα παιδιά στα βιβλία! Κάντε τους ευφάνταστες ερωτήσεις! Πχ «Τι θα άλλαζες στην ιστορία; Αν δημιουργούσες κάποιον καινούριο ήρωα, τι θα τον έβαζες να κάνει; Θα άλλαζες το τέλος; Τι τέλος θα έδινες;»

Μπορούμε, επίσης, να δημιουργήσουμε εικόνες από το βιβλίο με τα βασικά γεγονότα και το παιδί να τις βάλει στη σειρά ενώ μας διηγείται ξανά την ιστορία με τον δικό του τρόπο. Έτσι, εξασκεί την αναδιήγηση και εμπλουτίζει τον προφορικό του λόγο.

Φυσικά, μπορούμε να φτιάξουμε και κατασκευή με τους χαρακτήρες με απλά υλικά πχ χαρτόκουτες, ρολά χαρτιού υγείας, εφημερίδες, μαρκαδόρους, τέμπερες, σύρμα πίπας, πομ πομ, γλωσσοπίεστρα κτλ Υπάρχουν πολλές ιδέες στο pinterest που είναι εύκολο να τις κάνουν τα ίδια τα παιδιά κι έτσι να εξασκήσουν και την λεπτή τους κινητικότητα!

Τέλος, μπορούμε να παίξουμε δραματικό παιχνίδι βασισμένο στο παραμύθι. Διαλέγουμε ρόλους και κουστούμια ( από ρούχα και υφάσματα και αξεσουάρ που έχουμε στο σπίτι ), φτιάχνουμε το τοπίο της ιστορίας πχ για την σκηνή ή για την σπηλιά βάζουμε μια κουβέρτα πάνω από δύο καρέκλες και ξεκινάμε!

Τι πρέπει να «έχει» οπωσδήποτε ένα βιβλίο για να το χρησιμοποιήσεις εσύ σαν εκπαιδευτικός στην τάξη; Με τι κριτήριο επιλέγεις τα βιβλία που χρησιμοποιείς;

Συγκεκριμένα για την τάξη του σχολείου, προτιμώ το βιβλίο να έχει ξεκάθαρα γεγονότα με αρχή, μέση και τέλος ώστε να είναι πιο εύκολα κατανοητό από τους μαθητές μου για να εξασκήσουμε και την αναδιήγηση. Σίγουρα θέλω να έχει ενδιαφέρον για τα παιδιά, να έχει ίσως περιπέτεια και χιούμορ που πάντα τους αρέσει. Επίσης, να μην είναι υπερβολικά μεγάλο, ούτε υπερβολικά μικρό ώστε να προλαβαίνουμε να το διαβάζουμε χωρίς να κουράζεται κανένα ( γιατί σίγουρα μέσα στην τάξη έχουμε διαφορετικά επίπεδα αναγνωστών ) και να προλαβαίνουμε μετά να κάνουμε και δραστηριότητες. Για μένα, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η εικονογράφηση. Να έχει έντονα χρώματα και ξεκάθαρα σχήματα αλλά και λεπτομέρειες που συμπληρώνουν το κείμενο για να τις συζητήσω με τα παιδιά και ίσως μετά να φτιάξουμε δικές μας ιστορίες!

Πως θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε ένα παιδί που είναι αδιάφορο ή αρνητικό απέναντι στα βιβλία, ώστε να του αλλάξουμε στάση;

Σίγουρα, χωρίς να το πιέσουμε. Ας βλέπει εμάς να διαβάζουμε τα δικά μας βιβλία τις ώρες που πχ παίζει το ίδιο μόνο του – όχι όμως τις ώρες που μας ζητάει να παίξουμε μαζί του γιατί θα έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα-. Το παράδειγμά μας είναι ο καλύτερος τρόπος να δει το παιδί ότι το διάβασμα βιβλίων είναι κάτι που μας δίνει χαρά και μας ξεκουράζει.

Επίσης, μπορούμε να αφήνουμε βιβλία σκόρπια σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού και το παιδί όλο και κάποιο θα πάρει να ξεφυλλίσει για να δει αν του αρέσει. Έτσι, σιγά σιγά, χωρίς πίεση, θα αρχίσει να ζητάει κι άλλα βιβλία.

Είναι σημαντικό, όμως, να ξέρουμε το παιδί μας και τι βιβλία του αρέσουν. Πχ αν τρελαίνεται για αυτοκίνητα, αρχικά θα πάρουμε βιβλία που έχουν ως πρωταγωνιστές αυτοκίνητα πχ ‘’Το άξιο εργοτάξιο’’ εκδ. Πατάκη. Σιγά-σιγά, θα πάμε και σε διαφορετικά θέματα και είδη.

Αν μπορούσες να κάνεις μία λίστα με τα «οπωσδήποτε»(εννοείται βιβλία!) ποια θα έβαζες μέσα;

Δύσκολη ερώτηση γιατί είναι πολλά και διαφορετικά για κάθε ηλικιακή ομάδα!

Για 2-3+ θα έλεγα το «Είμαι παιδί σας;» εκδ. Καλειδοσκόπιο. Ένα υπέροχο βιβλίο με δεινόσαυρους σε έμμετρο στίχο και το κλασικό «Μια κάμπια πολύ πεινασμένη» από Eric Carle.

Για 3-4+ θα έλεγα το ξεκαρδιστικό «Καληνύχτα, λέμε!» εκδ. Παπαδόπουλος όπως και το «Άουτς!» από τις ίδιες εκδόσεις που μας βοηθάει πολύ να εξασκήσουμε την αναδιήγηση.

Για 4-5+ θα διάλεγα σίγουρα το βιβλίο «Η τελεία» και «Το δώρο της παπλωματούς» και για κάτι πιο αστείο, «Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν» ή «Μια σκούπα μα τι σκούπα!»

Για 5-6+ θα διάλεγα το βιβλίο «Ο ραφτάκος των λέξεων» του αγαπημένου Παπαθεοδούλου αλλά και την καινούρια κυκλοφορία «Κόκκινο» από εκδ. πουά που μπορεί να μην έχει μεγάλο κείμενο αλλά τα νοήματα νομίζω μπορούν να γίνουν κατανοητά από αυτή την ηλικία. Για κάτι χιουμοριστικό, θα διάλεγα την σειρά «Πριγκίπισσα Αθηνά» της Στέλλας Κάσδαγλη ή «Τα τρία μικρά λυκάκια» από Τριβιζά.

Για 6-7+ θα διάλεγα το εκπληκτικό «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» και από αυτή την ηλικία και μετά προτείνω πάντα την σειρά με τον Τρύπωνα Φαφαγάλο. Είναι με κεφάλαια, χωρίς ιδιαίτερη εικονογράφηση αλλά είναι πραγματικά ξεκαρδιστικό και το απολαμβάνουν παιδιά ήδη από 7+ αλλά και μέχρι 9-10 ετών!

Σίγουρα ξεχνάω πολλά γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν βγει και καταπληκτικά βιβλία γνώσεων για παιδιά, αλλά αυτά είναι κάποια από τα πολλά που αγαπώ και δουλεύω στο σχολείο.